Της Νίκης Γκατζούλη
Η Ειρήνη Πεδιαδίτη γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και αποφοίτησε από την Ιατρική σχολή. Υπηρέτησε στο Γενικό Νοσοκομείο Σητείας σαν αγροτικός γιατρός και στη συνέχεια ειδικεύτηκε για 2 χρόνια στην Γενική Χειρουργική του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου. Ακολούθησε η εξειδίκευση στην Πανεπιστημιακή Ουρολογική κλινική του Ηρακλείου.
Συναντηθήκαμε εκεί πριν χρόνια, στον ίδιο χώρο εργασίας ,εγώ ως νοσηλεύτρια και εκείνη ως ειδικευόμενη ουρολόγος. Εντυπωσιακή και ‘’σπιρτόζα’’ τη θαύμαζα πάντα για την καλή της διάθεση, την απλότητα, την ανωτερότητά της, και… τα τακούνια της..! Αναρωτιόμουν γιατί μια γυναίκα να επιλέξει μια ειδικότητα στα χαρτιά καθαρά ανδρική. Κατέληξα πως το ίδιο συμβαίνει με πολλές ειδικότητες στην Ελλάδα και πάλι της έδωσα δίκιο.
Από το 2000 εργάζεται ως ιδιώτης Χειρουργός Ουρολόγος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε θέματα ανδρολογίας ,υπογονιμότητας και της γυναικολογικής ουρολογίας.
Από το 2003 είναι Διευθύντρια του Ουρολογικού τμήματος της κλινικής Creta Interclinic και από το 2010 ιδρύτρια και υπεύθυνη του Ανδρολογικού κέντρου Κρήτης.
Έχει συμμετάσχει ως συντονίστρια , πρόεδρος, καθώς και ομιλήτρια σε πολλά ελληνικά και ξένα συνέδρια. Παντρεμένη , μητέρα 2 παιδιών, σκληρά εργαζόμενη, συνδυάζει διαφορετικούς ρόλους με αξιοπρέπεια και ευθύνη. Εκτονώνει την ενέργειά της πιλοτάροντας μονοκινητήρια αεροσκάφη και επιβεβαιώνει με όλη της την παρουσία ότι όλα είναι για όλους αρκεί να υπάρχει αγάπη για αυτό που κάνεις . Για όλα αυτά μας μιλά στο Bybus.gr και μας ανοίγει την καρδιά της.
Ειρήνη μου σε καλωσορίζω και χαίρομαι που σε συναντώ μετά από χρόνια… Ιατρική.. δύσκολη απόφαση και με απαιτήσεις ..πως προέκυψε στη ζωή σου? Επιλογή ή οικογενειακή κληρονομιά?
Καμία οικογενειακή κληρονομιά. Από το δημοτικό αναφερόμουν πάντα στις εκθέσεις μου ότι ήθελα να γίνω γιατρός. Αγαπούσα στη ζωή μου να προσφέρω στους γύρω μου, επομένως ήταν ξεκάθαρα προσωπική μου επιλογή η ιατρική.
Ο καθένας θα αναρωτιέται γιατί μια γυναίκα να επιλέξει αυτή την ειδικότητα. Θέλεις να μας αναλύσεις το σκεπτικό που σε οδήγησε να την ακολουθήσεις , και πόσο εύκολη ήταν αυτή η απόφαση?
Από το 4ο έτος της ιατρικής ήθελα να γίνω ουρολόγος χωρίς να γνωρίζω ότι δεν υπήρχαν γυναίκες ουρολόγοι τότε, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Αυτός που με ενέπνευσε να ακολουθήσω αυτή την ειδικότητα ήταν ο καθηγητής της ουρολογίας στο πανεπιστήμιο. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το κομμάτι της ιατρικής. Η χειρουργική φύση της ειδικότητας αλλά και οι απαιτούμενες γνώσεις γενικής παθολογίας ήταν πάντα μια πρόκληση. Ήταν λοιπόν ξεκάθαρο για μένα τι θα ακολουθήσω. Όταν βρέθηκα στη Κρήτη και ανέφερα σε συναδέλφους στο νοσοκομείο της Σητείας ότι θα γίνω ουρολόγος με πειράζαν γιατί γνωρίζανε ότι δεν υπήρχαν άλλες γυναίκες σε αυτή την ειδικότητα. Ήξερα ότι θα αντιμετωπίσω πολλά προβλήματα αλλά στη πορεία με εξίταρε και λίγο το γεγονός ότι δε λογάριαζα τόσο τους άλλους και επέμενα στην επιλογή μου.
Δεν σου προκαλούσε αμηχανία το γεγονός ότι η ειδικότητα αυτή έχει πολλές ευαίσθητες πτυχές, τόσο στην ιδιαίτερη ενασχόλησή της με το άλλο φύλο αλλά και με τις προεκτάσεις της στη σεξουαλική ζωή του άνδρα?
Βεβαίως και όχι, η ουρολογία ασχολείται με τους νεφρούς, την ουροδόχο κύστη, αλλά και με τον προστάτη. Η εξέταση του ανδρικού γεννητικού συστήματος δεν είναι ιδιαιτερότητα της ειδικότητάς μας, είναι ανατομική περιοχή εξέτασης για όλους τους ιατρούς και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Για μένα η ιατρική επιστήμη καθαυτό ήταν είναι αγάπη και η αγάπες δε γνωρίζουν από ταμπού.
Είσαι γιατρός με πολυετή εμπειρία στους τομείς της ανδρολογίας και της γενικής ουρολογίας. Πως κατάφερες να εδραιωθείς σε μια καθαρά ανδροκρατούμενη ειδικότητα?
Ο,τι αγαπάς το κάνεις με πάθος. Εγώ αγαπώ τους ασθενείς μου, τους στέκομαι ,τους έχω έγνοια. Επομένως αν κάτι το κάνεις με πάθος και αγάπη θα δικαιωθείς θα πετύχεις. Τελευταία ακούστηκαν δημοσίως ιστορίες για την κακή μεταχείριση των γυναικών, είτε αυτή ήταν λεκτική, σωματική ή ψυχολογική, και όλα αυτά είναι παραδείγματα της περασμένης δεκαετίας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόση θέληση χρειαζόταν και πόσες αναποδιές έπρεπε να ξεπεράσεις ως νεαρή ουρολόγος σε αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο αλλά και τόσο ευλογημένο τόπο.
Πως αντιδρά ένας άντρας ασθενής όταν σε επισκέπτεται στο ιατρείο σου, αντιμετωπίζεις αμηχανία?
Για μένα οι στιγμές αμηχανίας ευτυχώς έχουν περιοριστεί σημαντικά. Οι άνδρες ασθενείς που παρακολουθούνται χρόνια με γνωρίζουν και συνεχίζουν να έρχονται γιατί νιώθουν ασφάλεια. Οι ασθενείς που έρχονται όμως για πρώτη φορά χρειάζονται συχνά λίγο χρόνο για να «λυθούν». Δεν ξεχνάμε ότι πέρα από άνθρωποι οφείλουμε να είμαστε επιστημονικοί στο λόγο μας, αυτός είναι και ο λόγος που αναζητούν της βοήθειά μας. Η ανθρώπινη επαφή ωστόσο στα ουρολογικά αλλά κυρίως στα ανδρολογικά ζητήματα είναι απαραίτητη. Ανεξαρτήτως αν δεν είναι προσωπικός, απαιτείτε ένας δεσμός με τον ασθενή για να σου μιλήσει για ευαίσθητα θέματα και αυτό είναι κάτι στο οποίο επενδύω πάρα πολύ χρόνο.
Γιατρός, σύζυγος, μητέρα.. πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνδυαστούν αυτοί οι ρόλοι και σε ποια θέση προτεραιότητας θα τα τοποθετούσες εσύ?
Νομίζω είναι περιττό να σας λέω ότι δεν είναι πάντα εύκολο. Την απόφαση του να γίνω γιατρός τη σηκώνω χρόνια τώρα και με ευχαρίστηση διαπιστώνω πως το κάνω με το ίδια όρεξη όπως στην αρχή της σταδιοδρομίας μου. Οι επιβραβεύσεις έρχονται δειλά και κλείνουν πίσω τους την πόρτα του ιατρείου. Ως σύζυγος πάλι έχω φανεί τυχερή έχοντας δίπλα μου ένα άνθρωπο που με αγκαλιάζει με αγάπη και κατανόηση, όντας και ο ίδιος ιατρός. Ως γυναικολόγος επίσης με υποστηρίζει στην ιδιαίτερη ενασχόλησή μας με θέματα ουρογυναικολογίας. Είναι λοιπόν μια εξαιρετική συνεργασία που ξεκινά από το σπίτι και συνεχίζεται στην κλινική. Ως μητέρα νομίζω ότι δίνω στα παιδιά μου αυτά που μπορώ, όπως κάθε γονιός άλλωστε, και η αγωνία μου να μην στερηθούν κάτι και κυρίως το χρόνο που περνάμε μαζί οδηγεί σε μία μόνιμη πάλη στην καθημερινότητα, πόσο μάλλον τώρα που ενηλικιώθηκαν. Οι ισορροπίες είναι διαφορετικές για κάθε άνθρωπο και όσο και αν έχεις συνηθίσει να τρέχεις, δύσκολα θα παραδεχτείς ότι τις έχεις βρει εάν είσαι ειλικρινής στον εαυτό σου. Οι απαιτήσεις είναι πολλές..
Αποδεικνύεις ότι είσαι μια γυναίκα που επιλέγει τα δύσκολα και τα καταφέρνει μια χαρά.. και αναφέρομαι στο επίσης δύσκολο και ιδιαίτερο χόμπι που επέλεξες στη ζωή σου να σε χαλαρώνει..να είσαι πιλότος μονοκινητήριου αεροσκάφους. Πως προέκυψε αυτό?
Μαθήτρια τρίτης Λυκείου στην Αθήνα, σαν τώρα το θυμάμαι, όταν άκουσα ότι μπορούμε να κάνουμε στο Ελληνικό σε μια σχολή πιλότων μια πτήση εθισμού-όπως λέγεται. Περιττό να πω πως δεν έχασα λεπτό. Δοκίμασα αμέσως και …εθίστηκα. Δύσκολη η ενασχόληση εκείνη την εποχή από πλευράς χρόνου αλλά και από οικονομική άποψη κυρίως. Ασχολήθηκα ως υποκατάστατο με άλλα μηχανοκίνητα, σου έχω πει πως συμμετείχα σε αγώνες rally! Πέρασε καιρός αλλά τελικώς κατάφερα πριν αρκετά χρόνια ,να γραφτώ σε μία σχολή πιλότων όπου πήρα και το δίπλωμα.
Υπήρξαν πράγματα στη ζωή σου που θα ήθελες να κάνεις και δεν μπόρεσες για κάποιο λόγο να τα υλοποιήσεις?
Αυτή την ερώτηση την έκανα στον εαυτό μου σοβαρά ,λίγα χρόνια πριν, μετά από μια συγκινητική εκδήλωση γενεθλίων από συνεργάτες και φίλους που διοργανώθηκε εν αγνοία μου. Συνειδητοποίησα πως δεν μου λείπει τίποτα ουσιαστικό από τη ζωή μου. Κάνω το επάγγελμα που θέλω, έχω μια στενά συνδεδεμένη οικογένεια, ταξιδεύω πολύ. Τα έχω αυτά και νιώθω ικανοποιημένη και γεμάτη.
Περάσαμε μια δύσκολη χρονιά λόγω covid-19.Τι προσδοκάς και τι εύχεσαι για το 2021?
Ελπίζω να βγούμε όσο πιο αλώβητοι από το 2021. Θλίβομαι πρωτίστως για τις τεράστιες απώλειες ανθρώπων. Με στενοχωρεί όμως και η έντονη αλλαγή της προσωπικής μας ζωής, όλο αυτό το κακό συναισθηματικό ζύμωμα που επήλθε με την πανδημία. Λείπουν άνθρωποι που έχουν χαθεί και ασφαλώς μου λείπουν οι άνθρωποί μου ,που δε μπορώ να τους δω και να τους αγκαλιάσω όπως συνήθιζα.
Αποχαιρετώντας την Ειρήνη συνειδητοποίησα τι θα πει να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, να διεκδικείς τα θέλω σου, να κρατάς ισορροπίες στις δυσκολίες που θα προκύψουν στην καθημερινότητα αλλά πάνω από όλα να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή και να βρίσκεις χρόνο για πράγματα που σε συνεπαίρνουν!
