Η Λίμνη Πλαστήρα, το στολίδι της Θεσσαλίας, είναι ένας τόπος που δημιουργήθηκε με ανθρώπινη παρέμβαση, μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που το ανθρώπινο χέρι συνεργεί στη δημιουργία ενός φυσικού περιβάλλοντος απαράμιλλης ομορφιάς.
Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της ανήκει στον Νικόλαο Πλαστήρα που προώθησε με φανατισμό την κατασκευή της, αν και δεν πρόφτασε τη τη δει.
Το Φράγμα μήκους 220μ. συγκράτησε τα νερά του Ταυρωπού, τα οποία κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησαν τη λίμνη Πλαστήρα (Ταυρωπού). Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ. Αρδεύουν τον Θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού, και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.
Η βορειοδυτική πλευρά της λίμνης Πλαστήρα είναι η περισσότερο αναπτυγμένη εξαιτίας της σημαντικά καλύτερης θέας που προσφέρει. Συγκεκριμένα τα χωριά Νεοχώρι και Καλύβια Πεζούλας είναι το επίκεντρο του τουρισμού στην περιοχή.
Το φράγμα Πρόκειται για μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης.
Σήμερα αποτελεί ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη, αλλά και την πίσω πλευρά του φράγματος που βουτά σε βάθος 83μ., κάθετα ανάμεσα στα βράχια. Ακόμη από τη θέση Μούχα, μπορεί κανείς να θαυμάσει τα φιόρδ της λίμνης και το νησάκι Νιάγκα.
