« Το παιδί μου είναι αρκετά νευρικό. Μπορεί να ευθύνομαι εγώ;»
Αρκετοί γονείς παρατηρούν τη νευρικότητα του παιδιού τους και προσπαθούν να καταλάβουν τι μπορεί να του συμβαίνει ή από πού πηγάζει, όπως και για τη δική τους συμμετοχή στη νευρικότητα αυτή.
Ναι, θα μπορούσαν οι γονείς να κάνουν τα παιδιά τους νευρικά εάν και οι ίδιοι είναι εξίσου νευρικοί και αγχωμένοι, χωρίς αυτό βέβαια να ισχύει πάντα.
Παρατηρήστε λίγο την καθημερινότητά σας, τι κάνετε για τον εαυτό σας, μήπως φορτώνεστε πράγματα, υποχρεώσεις και ευθύνες, ακόμη και αγγαρείες περισσότερες από όσες αντέχετε… Η καθημερινότητα είναι απαιτητική στη σημερινή εποχή αλλά χρειάζεται να δώσουμε και στον εαυτό μας την κατάλληλη φροντίδα και στήριξη για να μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς εντάσεις. Αν λοιπόν βλέπετε τον εαυτό σας να αντιδρά με ένταση λόγω των παραπάνω, φωνές, αν κουράζεστε, αν δεν μπορείτε να διαθέσετε τον ανάλογο χρόνο που το παιδί σας έχει ανάγκη, πιθανά να αισθανθεί και το ίδιο σχετική ανασφάλεια.
Αν με το σύντροφο η σχέση δεν είναι καλή, αν υπάρχουν μεταξύ σας καυγάδες ή ακόμα και αν προσπαθείτε μπροστά του να είστε πιο τυπικοί και να αποφεύγετε τις εντάσεις, στην ατμόσφαιρα θα πλανάται και η ένταση αλλά και όλα εκείνα τα συναισθήματα που βιώνετε και οι δύο και το παιδί δεν μπορεί να εξηγήσει…
Τα νευρικά παιδιά θέλουν να τραβούν την προσοχή
Κάποιες φορές τα παιδιά προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των γονιών τους με διάφορους τρόπους όταν νιώθουν πως δεν παίρνουν τόση όση έχουν ανάγκη. Ασφαλώς και αγαπάτε το παιδί σας, καμιά φορά όμως ίσως να είστε πιο αυστηροί και εκείνο να το ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο…
Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά εισπράττουν με τις ευαίσθητες κεραίες τους το τι συμβαίνει στο σπίτι. Όπως επίσης ότι μιμούνται συμπεριφορές των γονιών τους τις οποίες αντιγράφουν πολλές φορές ή πιστεύουν πως «έτσι γίνεται». Αν λοιπόν ο γονιός είναι αγχώδης ή έντονος, το παιδί πιθανά να απαντήσει και το ίδιο με νευρικότητα καθώς δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί όλο αυτό που αισθάνεται και τι να το κάνει…
Επίσης, καλό είναι αν βλέπετε το παιδί σας να είναι αρκετά νευρικό να εξετάσετε μήπως υπάρχει ή όχι κάποιος άλλος λόγος με την επίσκεψη σε έναν ειδικό, όπως για παράδειγμα η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), όπου χρειάζεται και άλλη αντιμετώπιση.
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας