Της Πασπαράκης Θεοδώρας
Αναπτυξιακή Ψυχολόγος με μεταπτυχιακό στα παιδιά
Τι είναι η οριοθέτηση:
Την μεγαλύτερη πρόκληση για έναν γονέα αποτελεί συχνά η οριοθέτηση του παιδιού του. Μεγαλώνοντας , στην προσπάθειά του το παιδί να αυτονομηθεί, να διαμορφώσει την δική του προσωπικότητα και να αποκρυσταλλώσει τις δικές του απόψεις, ώστε να μην γίνει ένα νεότερο αντίτυπο των γονέων αλλά να εξελιχθεί σε έναν υπεύθυνο και ανεξάρτητο ενήλικα, είναι αναγκαίο για την σωστή ανάπτυξη του ο θεσμός κανόνων. Είναι απαραίτητο να θέτονται όρια που διέπουν την καθημερινότητα του και εν συνεχεία στις μεταγενέστερες κοινωνικές συναναστροφές.
Γιατί είναι σημαντική ;
Η θέσπιση των ορίων δεν είναι απλά σημαντική , αλλά αναγκαία για την εσωτερική ισορροπία του παιδιού. Πιο συγκεκριμένα είναι μια θεμελιώδης διαδικασία για την ομαλή ανάπτυξη των συναισθηματικών δεξιοτήτων καθώς από την βρεφική κιόλας ηλικία, το μωρό είναι προσκολλημένο σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα μέχρι και τις μεγαλύτερες ηλικίες, γεγονός που μακροπρόθεσμα προσφέρει το αίσθημα της ασφάλειας και καλλιεργεί την συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών. Η συναισθηματική νοημοσύνη αποτελεί βασικό παράγοντα της ικανότητάς του να κατανοούν, να εξωτερικεύουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους – αλλά και των γύρω τους – να δημιουργούν υγιείς σχέσεις και να ελέγχουν τον παρορμητισμό τους βοηθήματα που ενδυναμώνουν την εξέλιξη του ατόμου. Με αυτό τον τρόπο αποκτούν σχέση εμπιστοσύνης με τον εαυτό τους και αυτοεκτίμησης.
Σε ποια ηλικία αρχίζει η οριοθέτηση:
Ουσιαστικά από τότε που αρχίζει και χτίζεται η σχέση μεταξύ γονιού και παιδιού καθίσταται εφικτή η επιβολή των ορίων και κανόνων. Φυσικά η προσέγγιση σε κάθε ηλικιακό επίπεδο είναι διαφορετική όπως και η μορφή των επιβαλλόμενων κανόνων. Ανεξαρτήτου όμως αυτού, σε κάθε περίπτωση το παιδί έχει την τάση για αυτονομία και θα χρειαστεί η εξισορρόπηση μεταξύ αυτής του της ανάγκης με την τήρηση και την ενσωμάτωση σε ένα πρόγραμμα κανόνων που μετέπειτα κατά την διάρκεια της ζωής του θα φανούν τα αποτελέσματα εξαλείφοντας τυχόν ανασφάλειές του και δημιουργώντας μεγαλύτερη σιγουριά για τον εαυτό και τις επιλογές του.
Πως θέτονται όρια στα παιδιά;
Το βασικό ερώτημα που ταλανίζει τους γονείς είναι για το ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι ενδεδειγμένοι τρόποι πειθαρχίας φτάνοντας συχνά στην απόγνωση καθώς κατευθύνονται στο δίπτυχο επιβράβευση – τιμωρία.
Κάποιοι από τους τρόπους αυτούς είναι τα πρότυπα μίμησης: όπου τα παιδιά παρατηρούν και υιοθετούν αυτό που βλέπουν. Η οριοθέτηση επομένως αφορά ολόκληρη την οικογένεια και είναι μια συνολική προσπάθεια.
Αποδοχή – επιβράβευση: σε μια θετική συμπεριφορά του παιδιού, μια αντίστοιχη θετική αντίδραση του γονέα, δημιουργεί τα εχέγγυα για την επανάληψη αυτής της συμπεριφοράς. Αναλογικά μια αρνητική αντίδραση όπως αυτή της τιμωρίας, συχνά επιφέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα καθώς το παιδί αναζητά την προσοχή του ενήλικα και η τιμωρία είναι μια μορφή που αφενός το παιδί την εισπράττει αλλά αφετέρου επρόκειτο με λανθασμένο τρόπο.
Συνεπής συμπεριφορά: είναι πολύ σημαντικό και επιτακτικό να υπάρχει κοινή κατευθυντήρια γραμμή από τους γονείς και να είναι συνεπείς στον τρόπο αντίδρασης τους.
Επεξήγηση κανόνων συμπεριφοράς: Αναλόγως την ηλικία του παιδιού, σε κάθε κανόνα και σε κάθε όριο που θέτεται, απαιτείται και η ανάλογη επεξήγηση.
Ποιοτικό χρόνος: ανάμεσα στα μέλη της οικογενείας ο χρόνος και η συζήτηση βοηθά να εδραιωθεί το αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας.
Συνέπειες πράξεων: το παιδί θα πρέπει να κατανοεί τις συνέπειες των πράξεων του και να αναλαμβάνει τα αντίστοιχες ευθύνες. Μαθαίνει πως κάθε επιλογή του έχει και το ανάλογο αντίκτυπο.
Τέλος η ισορροπία της οριοθέτησης είναι αναγκαία για να μην δημιουργηθούν ‘’δυνάστες- παιδιά’’. Οι γονείς πρέπει να βρουν τις ισορροπίες ούτε πολύ ελαστικοί ούτε πολύ αυστηροί διότι ενδέχεται να εξελιχθούν σε ενήλικες με παραβατικές συμπεριφορές με έλλειμα στον αυτοέλεγχο.
Επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο facebook/ instagram: ByBusMagazine, ακολουθήστε μας και κάντε like στα άρθρα μας… γιατί το bybus.gr μπορεί να σας ταξιδέψει παντού!!
