Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι κεντρικός παράγοντας στην ανάπτυξη της θυρεοειδίτιδας Hashimoto. Πρόκειται για μια μεταβολική διαταραχή που επιβαρύνει τη λειτουργία του θυρεοειδή και εμποδίζει την επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Συνδέεται με τον τρόπο ζωής, τη διατροφή και τις ελλείψεις του οργανισμού. Αν δεν επιλυθεί, καθιστά πολύ δύσκολη έως σχεδόν αδύνατη τη μείωση του σωματικού βάρους και ιδιαίτερα την απώλεια λίπους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη, η μείωση της ποσότητας τροφής που προσλαμβάνουν, οδηγεί σε πτώση του μεταβολισμού έως και 40% και αύξηση του αισθήματος της πείνας.
Το αποτέλεσμα είναι οι προσπάθειες των ασθενών να μειώσουν το σωματικό τους βάρος να καταλήγουν σε αποτυχία και απογοήτευση των ασθενών.
Είναι συχνό μάλιστα, άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη να μειώνουν την ποσότητα της τροφής τους και να αυξάνουν τη σωματική τους δραστηριότητα, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να μειώσουν ουσιαστικά το σωματικό τους βάρος.
Αυτό οφείλεται σε δυσλειτουργία των μεταβολικών διεργασιών που ρυθμίζουν το σωματικό βάρος, την αποθήκευση της ενέργειας και τις καύσεις.
Μια από τις κυρίαρχες ορμόνες για τη ρύθμιση των συγκεκριμένων διεργασιών είναι η ινσουλίνη.
Δυσλειτουργίες στη δράση της ινσουλίνης, απορυθμίζουν το μεταβολισμό και τη λειτουργία του ορμονικού και του ανοσοποιητικού συστήματος.
Πώς δρα η Ινσουλίνη
Μια από τις δράσεις της ινσουλίνης, είναι ότι λειτουργεί ως κλειδί που επιτρέπει την είσοδο της γλυκόζης στο εσωτερικό των κυττάρων.
Κάθε φορά που τρώμε κάτι, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ανεβαίνουν και το σώμα μας εκκρίνει ινσουλίνη, με σκοπό να περάσει η γλυκόζη από το αίμα στο εσωτερικό των κυττάρων.
Ένα μέρος της γλυκόζης μετατρέπεται σε ενέργεια και το υπόλοιπο αποθηκεύεται με τη μορφή λίπους.
Ωστόσο, όταν η διαθεσιμότητα γλυκόζης είναι αυξημένη, τα κύτταρα στην προσπάθεια τους να προστατευτούν από την περίσσια ζάχαρης, δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη και αντιστέκονται στη δράση της.
Αντίσταση στην Ινσουλίνη
Η μειωμένη απόκριση των κυττάρων ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη και οδηγεί σε αύξηση της έκκριση της, περαιτέρω επιδείνωση της αντίστασης και αλλοίωση της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού.
Η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης ή τροφών που μετατρέπονται άμεσα σε ζάχαρη, οδηγεί στην πρόσληψη μεγαλύτερης ποσότητας γλυκόζης από αυτή που χρειάζονται και μπορούν να διαχειριστούν τα κύτταρα.
Το σώμα αποθηκεύει την περίσσεια γλυκόζη με τη μορφή λίπους αυξάνοντας το σωματικό βάρος.
Τροφές που απαιτούν αυξημένη έκκριση ινσουλίνης είναι τα γλυκά, η ζάχαρη, το λευκό ψωμί, οι πατάτες, το ρύζι, τα αναψυκτικά, οι χυμοί φρούτων, τα μακαρόνια, το καλαμπόκι και άλλα.
Η ινσουλίνη επιπλέον της δράσης της που αφορά την είσοδο της γλυκόζης στα κύτταρα, «κλειδώνει» το λίπος και δεν επιτρέπει την καύση του, ενώ παράλληλα αυξάνει το αίσθημα της πείνας.
Ορισμένα από τα συμπτώματα που συνδέονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη είναι:
Αύξηση του σωματικού βάρους και του σπλαχνικού λίπους
Χαμηλά επίπεδα ενέργειας και εύκολη κόπωση
Μειωμένη πνευματική διαύγεια
Επιδείνωση των φλεγμονών
Απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και επιδείνωση της πορείας των αυτοάνοσων ασθενειών, όπως η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο
Καταστολή της θυρεοειδικής λειτουργίας
Διαταραχές στην έμμηνο ρύση στις γυναίκες
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης στους άνδρες
Επίλυση της Αντίστασης στην Ινσουλίνη & Θυρεοειδική Λειτουργία
Ενώ η αυξημένη κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και ζάχαρης οδηγεί στην αύξηση του σωματικού βάρους, η μείωση της ποσότητας πρόσληψης τροφής δεν αρκεί για την επαναφορά των μεταβολικών διεργασιών και την απώλεια βάρους.
Τα αποτελέσματα της αντίστασης στην ινσουλίνη παραμένουν έως ένα έτος μετά τη μείωση πρόσληψης θερμίδων.
Ο οργανισμός προσαρμόζεται στη μειωμένη πρόσληψη τροφής, μειώνοντας το μεταβολισμό και αυξάνοντας το αίσθημα της πείνας, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την επαναφορά του φυσιολογικού σωματικού βάρους, μακροπρόθεσμα.
Παράλληλα η συγκεκριμένη μεταβολική διαταραχή επιβαρύνει τη λειτουργία του θυρεοειδή και οδηγεί στην ανάπτυξη θυρεοειδίτιδας Χασιμότο.
Η ταυτόχρονη παρουσία της νόσου του Χασιμότο με την αντίσταση στην ινσουλίνη, οδηγούν σε σταδιακή και συνεχή αύξηση του σωματικού βάρους και επιβάρυνση της υγείας των ασθενών.
Η λήψη θυρεοειδικών ορμονών σε αυτές τις περιπτώσεις, αν και απαραίτητη, δεν αρκεί από μόνη της ώστε να αποκατασταθεί το φυσιολογικό βάρος, τα επίπεδα ενέργειας και η ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέεται άμεσα με τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και τις ελλείψεις του οργανισμού.
Η επίλυση της αντίστασης στην ινσουλίνη και η βελτίωση της υγείας των ασθενών με νόσο του Χασιμότο, απαιτεί τον εντοπισμό και την αποκατάσταση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που τη συνοδεύουν.
Είναι ενθαρρυντικό ότι η διόρθωση της αντίστασης της ινσουλίνης με ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού και στη διατροφή, αλλάζει την πορεία της εξέλιξης της νόσου του Hashimoto και:
Μειώνει το σωματικό βάρος
Μειώνει το αίσθημα κόπωσης και να ενισχύσει τα επίπεδα ενέργειας
Βελτιώνει το μεταβολισμό του σακχάρου και των λιπιδίων
Διασώζει την υπολειπόμενη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα
Βελτιώνει την ανταπόκριση στη φαρμακευτική θεραπεία
Μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης άλλου αυτοάνοσου νοσήματος
Μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακού νοσήματος και διαβήτη
Βελτιώνει την ποιότητα ζωής
Ειδικές εξετάσεις που μετρούν πολύ μικρά μόρια, εντοπίζουν τις ελλείψεις και τις μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται με την ανάπτυξη και την πορεία της νόσου και βοηθούν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της.
Πηγή: Δρ Δημήτρης Τσουκαλάς
Επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο facebook/ instagram: ByBusMagazine, ακολουθήστε μας και κάντε like στα άρθρα μας… γιατί το bybus.gr μπορεί να σας ταξιδέψει!!
