- Η Φαίη Ξυλά κατάγεται από την Κέρκυρα. Εκεί επιστρέφει πάντα. Και γιατί το επιτάσσει η μνήμη, αλλά και γιατί, αν υπάρχει μία και μοναδική πατρίδα αυτή είναι ο τόπος, που δεν αισθανθήκαμε ποτέ μόνοι. Ο τόπος των μεγεθυμένων επιθυμιών και της ανεμπόδιστης ηρεμίας.
Η ηθοποιός μιλάει στο bybus.gr για την Κέρκυρα, όπως την έχει καταχωρίσει στον νου και την καρδιά της.
«Ξεχωρίζω πολλούς τόπους στην Ελλάδα. Μεγάλη αγάπη τρέφω και για την Ικαρία, (την άλλη μισή μου πατρίδα) αλλά και για την Τήνο, την οποία επισκέφθηκα πρόσφατα. Η Κέρκυρα, όμως, κυριαρχεί μέσα μου ως ο απόλυτος προορισμός. Το νησί συνδυάζει τα πάντα. Μια πόλη γραφική, με φιλόμουσους κατοίκους. Όπου και να σταθεί κανείς, ακούει υπέροχες μουσικές. Ειδικά το καλοκαίρι. Είναι απόλυτα φυσιολογικό δηλαδή ένας περίπατος στα δρομάκια της Κέρκυρας να συνδυάζεται με κλασική μουσική. Σε κάθε σημείο. Σε κάθε γωνιά της. Μπάντες παντού. Και πολλά, ενδιαφέροντα μουσεία επίσης. Ένα από αυτά είναι και το Βυζαντινό Μουσείο Αντιβουνιώτισσας, που στεγάζεται στον Ι.Ν. Κυράς Αντιβουνιώτισσας.
Αχ, και οι παραλίες. Μία και μία. Το Σιδάρι, στο δυτικό άκρο της βόρειας ακτής. Η Παλαιοκαστρίτσα. Η Μυρτιώτισσα, που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Πέλεκας και Βάτος, στη δυτική ακτή του νησιού. Ο Αη – Γιώργης, μια απέραντη παραλία με άμμο στη βορειοδυτική Κέρκυρα. Ο Ίσσος, που είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή παραλία, με τεράστιους αμμόλοφους, χρυσή αμμουδιά κι ένα σπάνιο κεδρόδασος. Μην ξεχνάμε ότι η Κέρκυρα είναι ένα κατάφυτο νησί. Αν ο επισκέπτης έχει αρκετό χρόνο στην διάθεσή του, μπορεί να ανακαλύψει όλες τις ομορφιές. Κρυμμένες και φανερές. Η Παλιά Πόλη, ένα μνημείο που ανήκει στη λίστα της UNESCO από το 2007, είναι από μόνη της μια ιστορία. Τα Καντούνια. Έχει πολλά αξιοθέατα η Κέρκυρα. Το Παλιό και το Νέο Φρούριο. Το Ποντικονήσι, δίπλα στο αεροδρόμιο. Η πιο μεγάλη πλατεία της, που εκτείνεται στο Λιστόν. Το Λιστόν κατασκευάστηκε το 19ο αιώνα και είναι ο πιο γνωστός πεζόδρομος της Κέρκυρας, αλλά και η πιο μεγάλη πλατεία των Βαλκανίων.
Από την άλλη, η ντόπια κουζίνα είναι το κάτι άλλο. Η κερκυραϊκή παστιτσάδα, που μου αρέσει πολύ. Το σοφρίτο για όσους αγαπούν το κρέας. Το περιβόητο Κουμ κουάτ. Αυτό το γλυκάκι.
Σαν παιδί μού άρεσε να χάνομαι μέσα στα Καντούνια. Μια ανάμνηση που δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ. Γιατί ένιωθα πολύ ελεύθερη».
Μετά από όλα αυτά, μπαίνω στην διαδικτυακή μηχανή αναζήτησης για να δω φωτογραφίες. Διαβάζω: «Δεν νοούνται διακοπές στην Κέρκυρα χωρίς επίσκεψη στην παραλία του Ίσσου» κι ανυπομονώ γι’ αυτήν την ευκολία, που πρέπει να έρθει στην ζωή μας, για να ρέουν οι στιγμές με ρυθμό και ζέση.
Της Χρύσας Φωτοπούλου
