Η Παναγιώτα Βλαντή είναι μια από τις πιο γοητευτικές παρουσίες του θεάτρου και της τηλεόρασης. Από τη «Λυγερή» το 1994 ως και το «Ου φονεύσεις» το 2018 η ίδια έγραψε άπειρα χιλιόμετρα στη τηλεόραση. Τα τελευταία δυο χρόνια ωστόσο απέχει απ’ αυτή. «Αντικειμενικά πέρυσι δεν μπορούσα να κάνω κάτι στην τηλεόραση γιατί είχα δυο θέατρα! Θα έκανα όμως φέτος. Θα συμμετείχα σε δυο δουλειές που λόγω κορωνοϊού δεν έγιναν. Μάλιστα στη μία είχαμε κάνει κι ένα πιλότο αλλά δυστυχώς.. Θα κάνω όμως τηλεόραση! Το θέλω πολύ!», λέει η ίδια μιλώντας στο bybus.gr
Οι ρόλοι της στην τηλεόραση είναι … αντιφατικοί. Πότε γλυκιά και συνεσταλμένη – σαν τη Βούλα στο «Βίος ανθόσπαρτος», πότε χθόνια και εκδικητική και πότε .. πραγματικό έγκλημα σαν τη Συλβή στα «Μαύρα Μεσάνυχτα». Ρόλοι κόντρα και «κόντρα».. «Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ρόλους υπήρξε αρκετά μεγάλη απόσταση χρονικά, ωστόσο το κλειδί για όλα είναι η πολύ δουλειά! Είχα και τύχη βέβαια γιατί ο Βασίλης Ρίσβας και η Δήμητρα Σακαλή που έγραφαν το σενάριο ήταν φίλοι μου όπως κι ο Πάνος Κοκκινόπουλος ήταν χρόνια συνεργάτης μου. Αλλά πραγματικά το σημαντικότερο είναι να δουλεύεις πολύ και να’ χεις πίστη σ’ αυτό που κάνεις».
Ο ρόλος της Συλβή ήταν σαρωτικός και ταυτόχρονα τόσο κόντρα με το φιζίκ της Παναγιώτας Βλαντή. Είναι ο ρόλος που τη «σημάδεψε» και πάντα θα την ακολουθεί. «Πάλεψα πολύ στη δουλειά – και κυρίως στη τηλεόραση- να κάνω πράγματα διαφορετικά, να μην με ταυτίζουν με κάτι. Φυσικά όταν κάνει κάτι μεγάλη επιτυχία, όπως τα «Μαύρα μεσάνυχτα» δεν μπορεί παρά να «στιγματίσει» τους ηθοποιούς.»
Η αγαπημένη ηθοποιός που μετρά ήδη 27 χρόνια παρουσία στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας, έχει συμφιλιωθεί με τον χρόνο. Όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ λάμπουν τα μάτια της «Είμαι καλά! Η προσωπική μας ζωή είναι πάρα πολύ σημαντική για να μπορούμε να είμαστε δυνατοί και να συνεχίζουμε».
Ωστόσο παρότι πολύ όμορφη – εισιτήριο θα πει κανείς για εύκολους ρόλους και μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα – εκείνη προτίμησε να ακολουθήσει το δύσκολο δρόμο, χτίζοντας βήμα το βήμα την καριέρα της.
«Έτσι έχω μάθει! Από τη σχολή ακόμα, τη δραματική σχολή Θεοδοσιάδη , ο μέντοράς μου, μας έλεγε πως σημασία έχει να καθιερωθείς όχι να είσαι κομήτης. Η αναγνωρισιμότητα, όσο εύκολα σου δίνεται, άλλο τόσο εύκολο είναι να τη χάσεις. Είναι μεγάλος αγώνας αυτός, δύσκολος. Έχει πολύ μοναξιά και κόπο και ρίσκο κι αβεβαιότητα. Τη μια σεζόν κάνεις επιτυχία και την άλλη δεν έχεις ρόλο πουθενά. Είσαι σε μια διαρκή αναζήτηση. Αλλά έτσι καθιερώνεσαι. Έτσι μένεις. Φυσικά παίζουν ρόλο κι οι «συναντήσεις» με τους ανθρώπους. Μόνος του κανείς δε πάει ποτέ πουθενά!»
Γενικά είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα… Στην αρχή της καριέρας της δέχτηκε ουκ ολίγες απορρίψεις σε οντισιόν αλλά άντεξε! «Πάρα πολλές απορρίψεις! Σε κάθε ακρόαση που πήγαινα με απέρριπταν! Αλλά να σου πω κάτι, τώρα είναι πιο δύσκολα από όταν ξεκινούσα. Τότε ήμασταν νέοι. Δεν μας ένοιαζε είχαμε όνειρα! Λέγαμε είναι αρχή, θα μας μάθουν, θα το παλέψουμε. Σήμερα με όλο αυτό που συμβαίνει με τον covid δεν ξέρεις με τι παλεύεις. Δεν έχει πρόσωπο το θηρίο. Παρόλη την αισιοδοξία μου, ότι κάποια στιγμή θ’ ανακάμψουμε, τώρα νιώθω πιο αδύναμη παρά τότε που ήμουν νέα και με απέρριπταν!», εξομολογείται η ίδια στο bybus.gr
Η σεζόν που πέρασε ήταν μια τραγωδία για τον κόσμο του θεάματος. Θέατρα κλειστά, καλλιτέχνες κι όλα τα άλλα επαγγέλματα που συνδέονται μ’ αυτό είναι στον αέρα. Ωστόσο η αγαπημένη ηθοποιός προσπαθεί να βλέπει το μέλλον με αισιοδοξία και πιστεύει πως θα καταφέρει ο κλάδος ν’ ανακάμψει.
«Αλίμονο αν δεν το πίστευα! Εγώ θέλω να σου πω ήμουν από τις αισιόδοξες που έλεγα πως τα Χριστούγεννα θα έχουμε τελειώσει με όλο αυτό. Πίστευα πως ως τότε θα είχε βρεθεί το εμβόλιο. Για τέτοια αισιοδοξία μιλάμε! Τώρα βέβαια με αυτά που ακούω έχω κλονιστεί . Γενικά έχω μάθει να παλεύω. Αλλά υπάρχει μια στιγμή που όπως όλοι οι μαχητές λυγίζουν. Όμως για μένα σημασία έχει να ξανασηκωθώ. Ίσως γι’ αυτό να με «ζορίζει» όλο αυτό το θέμα με την πανδημία. Γιατί από τη στιγμή που δεν το καθορίζω εγώ, δεν ξέρω πώς να το παλέψω».
Και μπορεί η ίδια να έχει καταθέσει τα διαπιστευτήρια της και πια να μην χρειάζεται να ν’ αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, όμως κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει το γεγονός πως οι άνθρωποι του θεάτρου και γενικά του πολιτισμού και του θεάματος περνάνε δύσκολα..
«Ξέρω πως δεν είμαστε μόνο εμείς, ξέρω πως όλος ο κόσμος είναι σε δύσκολη κατάσταση. Δεν μπορώ όμως να μη πω πως για το θέατρο και γενικά για το θέαμα πως υποφέρει αυτή τη περίοδο. Και μπορεί να είναι στη «φύση» του ηθοποιού να ψάχνει κάθε σεζόν για δουλειά αλλά εδώ είναι κάτι άλλο. Κάτι άγνωστο. Και δεν ξέρεις πώς να τα βάλεις με το άγνωστο. Έχουμε δουλειές και δεν μπορούμε να τις κάνουμε! Δεν μπορούμε να ευχαριστηθούμε την τέχνη μας και βέβαια δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Γιατί είναι η δουλειά μας η Τέχνη μας.»
Η πανδημία του κορωνοϊού μετρά ήδη 11 μήνες παρουσίας στη ζωή μας κι έχει φέρει τα πάνω κάτω στην καθημερινότητά μας. «Υπάρχει μια κόπωση απ’ όλο αυτό. Ο κόσμος κουράστηκε συναισθηματικά και οικονομικά και ψυχολογικά. Θέλω να πιστεύω πως κάτι θα γίνει τους επόμενους μήνες – αν όχι το εμβόλιο έστω να βρεθεί μια θεραπεία- για ν’ αλλάξει λίγο το κλίμα. Δεν πιστεύω πως από τη μια μέρα στην άλλη θα επιστρέψουμε στη κανονικότητα και θα βγάλουμε τις μάσκες! Να γίνει κάτι όμως που θα μας αλλάξει λίγο τη ψυχολογία μας!»
Η Παναγιώτα Βλαντή αυτή τη περίοδο είναι σε πρόβες. Αν όλα πάνε καλά φέτος θα πρωταγωνιστήσει μαζί με το Θανάση Κουρλαμπά και το Χάρη Τσιτσάκη στη «Νεκρή λίμνη» του Νταβίντ Ντεσόλα σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη που θ’ ανέβει στο θέατρο Επί Κολωνό. Δύσκολο έργο.. «Πραγματεύεται πολλά θέματα ψυχολογικά, κοινωνικά, έχει στοιχεία θρίλερ αλλά και πολύ χιούμορ. Μας δείχνει πως ένα πρόβλημα μπορεί να ενώσει δύο ανθρώπους αλλά και ταυτόχρονα να τους διαλύσει. Έχει να κάνει με την απώλεια, την αξιοπρέπεια, το bullying αλλά και την διαφορετικότητα. Πως μια μάνα μπορεί να διαχειριστεί την απώλεια του παιδιού της. Αλλά είναι έτσι δοσμένο από τον συγγραφέα – που ξέρει την αξία του χιούμορ- που ο θεατής ακόμα και μέσα σ’ αυτή τη τραγική κατάσταση θα καταφέρει να γελάσει».
Παράλληλα θα συμμετέχει και στη θεατρική συναυλία του Γιώργου Φακανά «Το θαύμα» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαίδη. «Το έργο δείχνει τις αρετές των Ελλήνων. Η φιλοξενία, η τόλμη, η θέληση, το φιλότιμο! Όλα αυτές τις αξίες που συναντάς στην Ελλάδα», τονίζει.
Της Άρτεμις Παρτιριανάκη
